mtv'de bir video-art var. adamın biri türlü şekil yaptıktan sonra yüksek bir binanın tepesine çıkıp, sırtında kocaman kanatlar, salıveriyor kendini boşluğa. izlemişsinizdir belki. her seferinde sonunda "plasticwings.org" yazacak diye korkuyorum.
günün şarkısı da man...or astroman - um espectro sem escala olsun dinlerken düşündürttüklerinin konuyla alakası yüzünden.
noel'iniz de mübarek olsun madem öyle.
24 Aralık, 2003
i could fly but;
10 Aralık, 2003
lucid, dream.
0 Yorumdersten kalkıp blog yazmaya geldim. her an ders öğeleri karışabilir araya, şaşırmayınız.
geçen gün miraç bana nazar boncuklu bir bileklik türü birşey hediye etti. çünkü ben ayakta uyuyormuşum, cok halsizmişim, nazar değmiş olabilirmiş. sonra efendim, son yapılan araştırmalara göre, tüm insanların en büyük korkusu toplum önünde konuşmakmış. vah vah. bir insanın gerçekten duygusal ihtiyacı, yalnız kalmak ve "bilgi" toplamak olguları üzerine kurulmuşmuş.
"know your target market."
ben demin masamda otururken durup dururken nanik yaptım, sonra bunu son zamanlarda pek mutlu bir insan olmama bağlayıverdim.
"human brain is more than a camera."
sonra yarın sınavım var. hepsine bakamadım, üşendim. zira çok uykum var. müzik dinlemek istiyorum ama, hah bak daha bunu diyemeden valide hanim "kapat miray artik şu bilgisayarı" dedi. evet yaptı bunu.
bugün aldığım tatlı ve kırmızı bir şarabım var. şekerliğin yanina koydum. odama çeki düzen vermem lazım. posterimi yapıştırmak için hamur istiyorum. bir de tam şu an ellerim üşüdü, anemik bir insan olmama bağladım. nerde o eski demir ilaçlarım, ah.
şimdi şöyle bişey var; in lucid dreams people can think clearly about circumstances of walking life and the fact that they are dreaming, yet they remain asleep in the midst of a vivid dream. even in my lucid dreams, i can, off neyse bağlayamadım.
can i can a can. oh yes.
geçen gün miraç bana nazar boncuklu bir bileklik türü birşey hediye etti. çünkü ben ayakta uyuyormuşum, cok halsizmişim, nazar değmiş olabilirmiş. sonra efendim, son yapılan araştırmalara göre, tüm insanların en büyük korkusu toplum önünde konuşmakmış. vah vah. bir insanın gerçekten duygusal ihtiyacı, yalnız kalmak ve "bilgi" toplamak olguları üzerine kurulmuşmuş.
"know your target market."
ben demin masamda otururken durup dururken nanik yaptım, sonra bunu son zamanlarda pek mutlu bir insan olmama bağlayıverdim.
"human brain is more than a camera."
sonra yarın sınavım var. hepsine bakamadım, üşendim. zira çok uykum var. müzik dinlemek istiyorum ama, hah bak daha bunu diyemeden valide hanim "kapat miray artik şu bilgisayarı" dedi. evet yaptı bunu.
bugün aldığım tatlı ve kırmızı bir şarabım var. şekerliğin yanina koydum. odama çeki düzen vermem lazım. posterimi yapıştırmak için hamur istiyorum. bir de tam şu an ellerim üşüdü, anemik bir insan olmama bağladım. nerde o eski demir ilaçlarım, ah.
şimdi şöyle bişey var; in lucid dreams people can think clearly about circumstances of walking life and the fact that they are dreaming, yet they remain asleep in the midst of a vivid dream. even in my lucid dreams, i can, off neyse bağlayamadım.
can i can a can. oh yes.
