mini mini birler, çalışkan ikilerdik. daha kendimizi elektronikaya vermemiş, gürültülü müziklerle stres atmaya çalışıyorduk. garip isimli ne kadar indie grup varsa hepsini bilmekle yükümlüydük. bronx'un ufacık sahnesinin önünde itiş kakış müzik dinlemeye giderdik. pogonun manifestosunu yazmak bir yana, yapmayı bile yeni yeni öğreniyorduk.
bir abi vardı orda; kıvırcık saçlı, ha yıkıldı ha yıkılacak gibi duran, sahneye sürekli bira isteyen. ayıla bayıla dinlediğimiz bütün grupların şarkılarını birebir söylüyordu. gecenin körlerine kadar ağzımız açık dinliyorduk onu. harikaydı, etkileyiciydi.
şimdiyse, rastgele kanal gezerken yanında aday numarasıyla ekrandan fırlayıverdi o abi. 29 mayıstaki kral tv müzik ödüllerinde en iyi rock şarkıcısı adayı olmuş meğerse. keşke numara hafızam daha gelişmiş olsaydı, herşey daha farklı olurdu eminim.
Önceki Yazýlar:
- bmw'mle dolaşalım mı tatlım?
- trendsetter
- go B yourself
- i believe
- Vol: 34% (Hacmen)
- arbycan
- mabool
- etme çakma dünyası
- özlü söz
- under fifteen feet of pure white snow
Copyright
en iyi görüntü, imanlý bir beyin ve erdemli gözlerle elde edilir, çalmak çýrpmak ise dinimizce günah olduðu gibi ahlaksýz bir davranýþtýr.
