ikizler burcu havanın, bünyede yarattığı miskinlik şöyle dursun okul denilen nanenin ağızda kötü bir tat bıraktığı gerçekmiş. son bir kaç gündür banyodan sonra dişini fırçalamış çocuklar gibi şen gezmelerdeyim. sabahları savoy pastanesi, öğlenleri tophane (nargile içmesekte), akşamları chill-out şahane oluyormuş.
jukebox'ta çalan şarkıların çoğunu lyric bazında bildiğimi farkedip, zamanında yaptığım 'buda bar' kültürüne lanet okurken; elimde bir kalem ile çoğu zaman bir şeyler karalarken buluyorum kendimi. insanların beni hatırlamalarını sağlayacak bir şeyler bırakmak mı, yoksa o kağıdın bütün güzelliğini bozmak istemem mi bilmiyorum, küçük notlar ile doldu her tarafım.
7 sayısı ve içinde 7 sayısı geçen her şeye duyulan ilgi, toplum önünde duyulan utancın kaynaklarını araştırırken kazı kazanda para çıkaramayan müşterinin satıcıya sitemleri aklıma geliyor; "eh içine mi girdim ki çıkarayım".
bu kadar kısa cümlenin bu kadar boşluklu olduğuna şaşırdığım, dün icq'da "seni çok özledim lütfen yarın görüşelim" dediğim insanların taksim'de çıkkmasına anlam vermediğim an, 'pedro the lion - almost there' bana eşlik ediyor.
"i'm almost there
it's on the tip of my tongue
and it never goes away
it never comes to stay"
Önceki Yazýlar:
Copyright
en iyi görüntü, imanlý bir beyin ve erdemli gözlerle elde edilir, çalmak çýrpmak ise dinimizce günah olduðu gibi ahlaksýz bir davranýþtýr.
