günlük hayatın kuramsal sıkıcılığı bir yana halen ana sınıfındaki patates baskısı, sulu boya ve seramik boyama faaliyetlerinin ötesinde bir şey yapmadığımız gerçeği canımı sıkıyor. belki de 75 yaşında torunlarını görünce gözyaşı döken bir moruk olmaktan korkuyorum. yine de 2,5 yaşında kreşe verilmemiş biri olduğum için mutluyum.
6 yaşında okula başladım ben. ondan önce sabahtan akşama kadar dertsiz tasasız oyun oynardım, kimse saat 12'de yemek yenilecek, üstüne süt içilecek, 2'den 4'e uyuyacaksınız diye diretmedi bana, tam anlamıyla çocuktum yani, kafama eseni yapıyordum. okula başlayınca sayfalarca eğik çizgi çizmeye başlıyorsunuz, çocukluktan çıkıyorsunuz.
tabi burda söylenenler genel olarak çocuklar üzerine yapılan araştırlamalrdan yola çıkılarak söylenmiştir. kişisel olarak üstüne alınma. ayrıca anaokulunda oynanan grup oyunlarının yerini kim tutsun bre, hele bi de tek çocuksan ve annen baban sabahtan akşama kadar çalışıyorsa=)
ah, evet evet, çocuk gelişimi uzmanların elinde artık, ben hiç çocuk yetiştirmedim ondan böyle eski kafalı davranıyorum belki de.
ben tek çocuk değildim hem, küçük kız kardeşim vardı, annem de evdeydi benimle.
bahçede arkadaşlarla top oynamayı, yeri geldiğinde kavga etmeyi kreşte yapboz yapmaktan daha çok seviyordum o zamanlar. bilmiyordum zaten konunun sosyolojik ehemmiyetini, bilsem sabahtan akşama kadar bir top peşinde koşturur muydum hiç?
neyse biz işi uzmanlarına bırakalım.
bu arada teşvikiye imamı gibi yazdığınız gözümden kaçmadı fluff hanım =)
Adsız
cerencim öyle okumadan etmeden araştırmadan harun gaymiş,yok kerem le mutluluklar,aslında sana bu cahilliğinle ve gözü kapalılığınla mutluluklar...ama yine de sana bi öneri,tanımadığın,ne olduğundan şüpheli olduğun insanları sevme baksana uçuruma sürüklenmişsin yazık valla acıdım:)
tabi burda söylenenler genel olarak çocuklar üzerine yapılan araştırlamalrdan yola çıkılarak söylenmiştir. kişisel olarak üstüne alınma. ayrıca anaokulunda oynanan grup oyunlarının yerini kim tutsun bre, hele bi de tek çocuksan ve annen baban sabahtan akşama kadar çalışıyorsa=)
ben tek çocuk değildim hem, küçük kız kardeşim vardı, annem de evdeydi benimle.
bahçede arkadaşlarla top oynamayı, yeri geldiğinde kavga etmeyi kreşte yapboz yapmaktan daha çok seviyordum o zamanlar. bilmiyordum zaten konunun sosyolojik ehemmiyetini, bilsem sabahtan akşama kadar bir top peşinde koşturur muydum hiç?
neyse biz işi uzmanlarına bırakalım.
bu arada teşvikiye imamı gibi yazdığınız gözümden kaçmadı fluff hanım =)