plasticwings.org

sabah dünyanın en mutlu insanlarından biri olarak uyanıp, daha 24 saati bile tamamlayamadan mutsuzluğun dibine batmak da "dünya hali"nden olsa gerek. sorulan sorulara bile cevap alınamazken, "hayvanlar koklaşa koklaşa, insanlar konuşa konuşa anlaşır." sözünü söyleyen atalarımızın ne kadar yanıldığını ve demode olduğunu da anlamak zor olmuyor.

konuşmak demişken, bugün bir dolmuş efsanesi yaşamış olduğum için sevinsem mi üzülsem mi ikilemde kaldım. dolmuşta çalınan müziği beğenmeyen zat-ı muhterem ön koltuk yolcusu, oturduğu yerin itibarına bakmazsının "kardeşim herkes bu müziği dinlemek zorunda mı? daha düzgün birşeyler çalsana!" diyerek gece gece dolmuşçunun sinirini zıplattı. bir on dakika kadar "benim dolmuşum, zorla bindirmedik, istemiyorsan in" ve "diğer insanlara saygı göster, çalma müzik" diyen iki insanın tartışmasını dinledikten sonra, dolmuş şöförü bey amcanın sinirli sollamalarına ve gereksiz hız girişimlerine maruz kaldık. formula 1'i türkiye'ye getirmeye çalışan bütün yetkililere sesleniyorum, arada bir bakırköy-taksim dolmuşlarına bir uğrayın. ne schumacherler barichellolar coulthardlar harcanmakta sokak köşelerinde.

pazar günkü radical noise muhteşemliğine de ne kadar az kaldığını görüp, bir nebze de olsun mutlu yatıyorum yatağıma. müzik de olmasa...

en iyi görüntü, imanlý bir beyin ve erdemli gözlerle elde edilir, çalmak çýrpmak ise dinimizce günah olduðu gibi ahlaksýz bir davranýþtýr.