okuduğum ya da izlediğim şeyleri anlatabilme yeteniğimin olmamasına çok sinirim bozuluyor. bilhassa final zamanlarında iyice hatmettiğim mevzuları dahi birilerine anlatırken pek çok kez çuvalladığımı hatırlarım. lakin yine aynı konular örneğin sınavda karşıma çıksa mübarek teoriyi sanki ben kurmuşum gibi yazdıkça yazıyorum. özümseyememe problemi belki de... ayrıca en "baba" filmler bile benim anlatımımla maksimum 5 cümle sürer.
anlaşılan böyle müstesna bir haslete sahip olduğuma göre öğretici sıfatını da edinmek pek mümkün görünmüyor. üniversitede kalıp hoca olmaya kalksam; öğrencilerin hayırla yad ettikleri tiplerden olma şansım sıfır... en iyisi, kendin pişir kendin ye.
Önceki Yazýlar:
- bilet bayii arkadadır.
- aktivitor
- çengel
- büyük, sarı, kayıp!
- respect your mom
- ka-fa 1500
- naftalin
- annual.
- chemistry of making good blog sites
- sabah kuşağı
Copyright
en iyi görüntü, imanlý bir beyin ve erdemli gözlerle elde edilir, çalmak çýrpmak ise dinimizce günah olduðu gibi ahlaksýz bir davranýþtýr.
